Organizacja przestrzenna
Dorosłe rysie zajmują areały osobnicze (terytoria), których utrzymanie polega na pozostawaniu znaków zapachowych w dobrze eksponowanych miejscach. Rysie nie bronią aktywnie swojego terytorium.
Badania telemetryczne prowadzone w Polsce wskazują na średnią wielkość terytorium w granicach w Puszczy Białowieskiej na 250 km2 (samce) i 133 km2 (samice), a w polskich Karpatach 164–199 km2 ( 2 samce) i 124–190 km2 (2 samice) (Jędrzejewski i in. 1996, 1999, 2002c, Schmidt i in. 1997, Okarma i in. 2007). Areały rysi nakładają się na siebie, co związane jest z takimi czynnikami jak płeć, zagęszczenie populacji, pokrewieństwo zwierząt. Terytorium samców jest większe niż samic i może pokrywać areały osobnicze kilku samic, co zwiększa sukces reprodukcyjny samca. Wielkość terytoriów samic skorelowana jest z dostępnością pokarmu gwarantującą wyżywienie i przetrwanie młodych (Schmidt i in. 1997).