Duże zagrożenie dla rysia w Polsce stanowi więc nieprawidłowe zarządzanie dzikimi ssakami kopytnymi. W Puszczy Białowieskiej zbyt intensywne odstrzały saren i jeleni w latach 1992-1996 (w ramach ogólnopolskiej redukcji pogłowia jeleniowatych) spowodowały niemal pięciokrotny spadek zagęszczeń sarny (z ok. 5 do 1 os./km2), co wywołało gwałtowne obniżenie sukcesu rozrodczego rysi, a w konsekwencji spadek liczebności ich populacji o ok. 40%. Pomimo prawnego obowiązku w Polsce nie prowadzi się oceny oddziaływania na środowisko dla planów łowieckich, nawet jeśli dotyczą one zarządzania bazą pokarmową gatunku na obszarach Natura 2000. Powszechnie wiadomo także, że planowanie łowieckie oparte jest na nieprawidłowych szacunkach liczebności dzikich ssaków kopytnych.