Przyjmuje się, że obecnie na Słowacji występuje ponad 95% zachodniokarpackiej populacji niedźwiedzia (populacje Polska i Czeska stanowią mniej niż 5%). Obecnie w granicach kraju wydziela się 2 częściowo izolowane subpopulacje: wschodnią i zachodnią, między którymi łączność utrzymuje się jedynie po polskiej i ukraińskiej stronie. Zachodnia subpopulacja licząca obecnie ok. 800-900 osobników, odtworzona została z bardzo nielicznej reliktowej populacji liczącej w latach 30-tych ub. wieku zaledwie 20-60 osobników. Prawdopodobnie właśnie w tym okresie, w efekcie wzmożonych polowań doszło do rozdzielenia słowackiej populacji na 2 odrębne, izolowane subpopulacje. Według szacunków przed pierwszą wojną światową Słowację zasiedlało zaledwie około 120 niedźwiedzi brunatnych, a w kolejnych latach liczebność nadal gwałtownie malała w wyniku nadmiernych polowań. W efekcie w roku 1928 populacja niedźwiedzia szacowana była na zaledwie 35-40 osobników. Dopiero po objęciu gatunku ochroną w 1932 roku, jego liczebność zaczęła powoli rosnąć. Obecnie niedźwiedź brunatny zasiedla większość tutejszych pasm górskich centralnej i północnej Słowacji. Łączny areał zajmowany przez tego drapieżnika szacowany jest n a 14200 km² (z czego ok. 13000 km² zasiedla subpopulacja zachodnia) (Rigg i Adamec 2012).